ΔΕΝ ΚΑΤΟΡΘΩΣΕ η Ουκρανία εγκαίρως, όταν έπρεπε και όσο έπρεπε την αναγκαία Αμυντική Θωράκιση της. Δεν πέτυχε, ως πρώτιστο παράγοντα για την επιβίωση της, να οικοδομήσει μια δική της Πειστική Αποτρεπτική Ισχύ. Τρεις λέξεις, μαζί, ζωτικής, ζωτικότατης σημασίας.
- Πειστική: Δηλαδή τόση και τέτοιου είδους ΙΣΧΥ - δύναμη (με πρώτον από τους απαραίτητους συναριθμούμενους παράγοντες και συντελεστές ισχύος, την στρατιωτική ισχύ - ένοπλη ασφάλεια) ώστε να έχει την ικανότητα να πείθει, εκ των προτέρων, τον κάθε επίβουλο γείτονα ότι:
- Εάν τολμήσει εκείνος την όποια επιδρομή εναντίον της, θα υποστεί και ο ίδιος τέτοια πλήγματα που δεν θα έχει συμφέρον να το διακινδυνέψει. Δηλαδή να τον ΑΠΟΤΡΕΠΕΙ από όποια απόφαση επίθεσης εναντίον της.
Παλαιότατα κλασικό στα λατινικά γνωστό το:
«Si Vi Pacem, Para Bellum = Εάν θέλεις ειρήνη προετοιμάζου για πόλεμο». Με άλλα λογια: Να γνωρίζει επαρκώς, να σε μετρά, να σε ζυγίζει και να σε υπολογίζει τόσο επικίνδυνον, όποιος ορέγεται να σου επιτεθεί, ώστε να του κόβεται η όρεξη. Και έτσι να διασώζεται η ειρήνη.
Η ΟΥΚΡΑΝΙΑ δεν διδάχθηκε από την ιστορία. Ούτε καν τη δική της ιστορία. Ώστε εγκαίρως να φροντίσει επαρκώς την δική της Αμυντική Θωράκιση, απέναντι σε έναν κατά πολύ ισχυρότερο, γνωστών εναντίον της επεκτατικών ορέξεων, διπλανό και κολλητό της γείτονα, πρώην σοβιετικό ηγεμόνα της.
- Ο ΘΟΥΚΥΔΙΔΗΣ το είχε διδάξει, από τον 5ο προ Χριστού αιώνα. Στη δημηγορία του Βοιωτάρχου Παγώνδα (Δ-92), απέναντι στους επιβουλευόμενους την Βοιωτία, πλησιέστερους γείτονές της, τους Αθηναίους ιμπεριαλιστές, του Πελοποννησιακού Πολέμου (431-404π.Χρ.):
«Προς τε γαρ τους αστυγείτονας πάσι το αντίπαλον και ελεύθερον καθίσταται, και προς τούτους γε δη , οι και μη τους εγγύς, αλλά και τους άπωθεν πειρώνται δουλούσθαι = Εναντίον των γειτόνων μας η αντίσταση εξασφαλίζει την ελευθερία, και μάλιστα γειτόνων σαν κι αυτούς οι οποίοι προσπαθούν να υποδουλώσουν όχι μόνο τους κοντινούς τους γείτονες, αλλά και τις μακρινότερες πολιτείες».
Ο συγκεκριμένος ορισμός του Θουκυδίδη για τους γείτονες γενικά, προσδιορίζει ειδικότερα εκείνους που «πειρώνται δουλούσθαι» τους άλλους. Και δεν σέβονται τους κανόνες της καλής γειτονίας. Και μόλις βρουν ευκαιρία, ή κατασκευάσουν πρόσχημα, καταπατούν τους όρους της ασφαλούς συνύπαρξης. Και δεν είναι λίγοι, βεβαίως, που εμφανίζονται κατά καιρούς ως τέτοιοι, σε όλη τη διάρκεια της πολυαίωνης πανανθρώπινης ιστορίας
ΧΩΡΙΣ ικανή, δική της, τοπική αμυντική θωράκιση, η Ουκρανία δεν απέκτησε ούτε τις δυνατότητες να εξασφαλίσει υπέρ της οποιαδήποτε ενισχυτική των δυνάμεών της συμμαχία. Δεν φρόντισε και δεν πρόλαβε να εξασφαλίσει έναν κάποιο αξιόπιστο και υπαρκτό εμπράκτως κοινό αμυντικό μηχανισμό με οποιανδήποτε άλλη χώρα, πρόθυμη, άξια και ικανή να σταθεί ενόπλως στο πλευρό της, σε βαθμό που να πείθει αποτρεπτικά τον επιβουλευόμενο τα εδάφη γείτονα της.
- Είχε την ατυχία, την απρονοησία κατ’ ακρίβειαν, η Ουκρανία, να εμπιστεύεται τα «ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα» εκείνων, οι οποίοι, για τα δικά τους συμφέροντα, την ήθελαν «να τρίβεται στην γκλίτσα του τσοπάνη».
- Προχθές Παρασκευή, 2η μέρα της ρωσικής εισβολής, ο πρόεδρος της Ουκρανίας εμφανίστηκε στην τηλεόραση με την οιμωγή «έχουμε μείνει μόνοι μας, δεν βλέπω δίπλα μας κανένα»...
ΧΩΡΙΣ την επιβαλλόμενη υπό τις περιστάσεις ένοπλη σοφία (και στρατηγική νοοτροπία), τον καιρό που έπρεπε, η Ουκρανία φαίνεται ότι:
(α) Παρέλειψε να διαβάσει προσεκτικά και ιστορικά και γεωπολιτικά και γεωπληθυσμιακά τον χάρτη της περιοχής της.
(β) Παρέλειψε να διαβάσει και να αποκωδικοποιήσει επαρκώς τον αυταρχισμό της ηγεμονικής προσωπικότητας του εχθρού της,
(γ) Παρέλειψε να μελετήσει σφαιρικά για να γνωρίζει τη συγκυρία των μεταβαλλόμενων διεθνών σχέσεων, την ρέουσα αναδιάταξη των συσχετισμών ισχύος και τις εκατέρωθεν βλέψεις των ισχυρότερων παικτών στην παγκόσμια σκακιέρα.
Η ΕΙΣΒΟΛΗ της Ρωσίας στην Ουκρανία, με όσα πιθανά ή μη προβλέψιμα ακόμη, τα οποία θα ακολουθήσουν, μοιάζει να αποτελεί το «προεόρτιο» επεισόδιο, προανάκρουσμα πολύ χειρότερων και ευρύτερων δεινών για τον κόσμο ολόκληρο. Επειδή:
ΣΑΝ ΦΡΙΚΤΟΣ εφιάλτης επανέρχεται στη μνήμη της ανθρωπότητας πώς ο Χίτλερ εισέβαλε και κατάκτησε την γειτονική του Τσεχοσλοβακία τον Μάρτιο 1939 με πρόσχημα την προστασία των διαβιούντων εκεί Σουδητών Γερμανών.
- Είχε προηγηθεί πέντε μήνες νωρίτερα ο στιγματισμένος μετέπειτα στην ιστορία ΚΑΤΕΥΝΑΣΜΟΣ που είχαν προσφέρει στον Χίτλερ, με το Σύμφωνο του Μονάχου 29 Σεπτεμβρίου 1938, οι ηγέτες Τσάμπερλεν της Αγγλίας και Νταλαντιέ της Γαλλίας.
- 23η Αυγούστου 1939 ο Χίτλερ εξασφάλισε από τον Στάλιν της Σοβιετικής Ένωσης και το γνωστό έκτοτε Σύμφωνο Ρίμπεντροπ - Μολότωφ (από τα ονόματα αντιστοίχως των υπουργών Εξωτερικών του Γ΄ Ράιχ και της ΕΣΣΔ).
- Για ν’ ακολουθήσει μια εβδομάδα αργότερα η έκρηξη του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου με την εισβολή του Χίτλερ 1η Σεπτεμβρίου 1939 στην Πολωνία, στην οποία εισέβαλαν επίσης από τα ανατολικά 17 Σεπτεμβρίου 1939 και τα στρατεύματα του Στάλιν...
ΤΗΡΟΥΜΕΝΩΝ των αναλογιών και λαμβανομένων υπόψιν των αλλαγών που επήλθαν στη διάρκεια έκτοτε των 83 ετών από το 1939 έως σήμερα, ποιών οι τωρινές συμπεριφορές διαφέρουν και πόσο διαφέρουν από τους τοτινούς, ώστε, μετά την διαπραττόμενη τώρα ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, να ελπίζει βασίμως η ανθρωπότητα σε καλύτερες μέρες;
Comments