Ο Βρετανός συνταγματάρχης Robert Home (1837-1879)και η βρετανο-τουρκική «τύχη» της Κύπρου 1878-2022
ΟΥΔΕΙΣ γνωρίζει ή θυμάται το όνομα του Βρετανού συνταγματάρχη Robert Home (1837-1879). Αυτός όμως είχε διαλέξει την Κύπρο στην Ανατολική Μεσόγειο για να γίνει από το 1878 βρετανική βάση και αποικία.
- Ούτε θυμάται κανείς τ΄όνομα του Βρετανού τότε υπουργού των Εξωτερικών το 1878 Lord Salisbury (Robert Arthur Talbot Gascoyne-Cecil 1830-1903).
- Ελάχιστοι ίσως το όνομα του Βρετανού πρωθυπουργού του 1878 Benjamin Disraeli (1804-1881).
ΤΡΙΑ ΟΝΟΜΑΤΑ, όμως, καθοριστικώς συνδεδεμένα με την ιστορία της Κύπρου: Την... Αγγλοκρατία που έκτοτε υποφέρουμε και... άλλοι απολαμβάνουν ποικιλοτρόπως. Και, συγκεκριμένα, των μεθοδεύσεων παράδοσης - παραλαβής της κατοχής του νησιού από τους παραδώσαντες Οθωμανούς στους παραλαβόντες Εγγλέζους το 1878. Με την αγγλο-τουρκική Αμυντική Συνθήκη της 4ης Ιουνίου 1978 υπό τον τίτλο “Cyprus Convention”:
ΑΞΙΟΠΟΙΩΝΤΑΣ την συγκυρία που είχε προκύψει σε βάρος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας εξαιτίας του Ρωσο-Τουρκικού πολέμου του 1877-78 και την κατάληψη από τα ρωσικά στρατεύματα των τότε τουρκικών εδαφών του Βατούμ στη Γεωργία, του Καρς και του Αρδαχάν των Αρμενίων και ξεγελώντας δολίως και τον Σουλτάνο οι Βρετανοί (τι... Βρετανοί θα ήσαν άλλωστε;) οι οποίοι προηγουμένως τα είχαν συμφωνήσει κρυφά με τους Ρώσους, πέτυχαν να υφαρπάξουν την Κύπρο.
- Μετά από 144 χρόνια, λοιπόν, γνωρίζουμε βεβαίως πώς τους προσδιόρισε πρόσφατα, και στις μέρες μας, τους Βρετανούς επί του Κυπριακού, ο από το 2017 νυν Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ Πορτογάλος κ. Αντόνιο Μανουέλ ντε Ολιβέιρα Γκουτέρες;
- Ως τους «Penholder» για την Κύπρο στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ!
- Αυτοί δηλαδή που «κρατάνε τη πένα»:
-Το «δεσμείν και το λύειν» περίπου για την τύχη της Κύπρου.
- Από τις εποχές πολύ πριν ιδρυθεί καν είτε ο ΟΗΕ είτε η πρόγονός του Κοινωνία των Εθνών!
ΚΑΤ’ ΑΚΡΙΒΕΙΑΝ και ουσιωδέστατα εμπράκτως από το 1878 έως και σήμερα εν έτει 2022. Και από τον πρωθυπουργό Μπέντζαμιν Ντισραέλι έως και τον νυν πρωθυπουργό Μπόρις Τζόνσον. Και από την βασίλισσα - αυτοκράτειρα Βικτώρια 1837 - 1901 που όταν ήταν στον θρόνο «ο ήλιος δεν έδυε ποτέ στα εδάφη της Βρετανικής Αυτοκρατορίας» κατά πως περηφανεύονταν οι Εγγλέζοι, έως και την νυν βασίλισσα τους την Ελισάβετ Β΄, από 1952 έως και σήμερα:
ΑΔΙΑΛΕΙΠΤΗ επί 144 χρόνια (εκατόν σαράντα τέσσερα συναπτά έτη), εγγλέζικη βδέλλα αδιάκοπα κολλημένη επί της Κύπρου απομυζώντας την γεωστρατηγική θέση της νήσου.
Ιδού εκ των ιστορικών αρχείων οι πρωταίτιοι της Αγγλοκρατίας:
(1) Ο Βρετανός συνταγματάρχης Robert Home (1837-1879) υψηλόβαθμο στέλεχος των τότε Μυστικών Υπηρεσιών της Βρετανίας στάλθηκε τη διετία 1876-1877 στην Οθωμανική Τουρκία ώστε μεταξύ άλλων για να μελετήσει επί τόπου την κατάσταση προκειμένου η Βρετανική Αυτοκρατορία να επιλέξει μια βάση προσφερόμενη από στρατιωτικής πλευράς προκειμένου ο βρετανικός στρατός να μπορεί να ελέγχει οποιαδήποτε προέλαση από τον Καύκασο, την αρχή των ποταμών Τίγρη και Ευφράτη, τον Περσικό Κόλπο και το Σουέζ, μια βάση με καλό λιμάνι, εύκολα υπερασπίσιμο, δυνάμενο και να εφοδιάζει με κάρβουνο τα βρετανικά πλοία στη ρότα τους προς την αγγλοκρατούμενη Ινδία.
Ανάμεσα στη Λήμνο, τη Λέσβο, την Κρήτη, την Ρόδο, την Αστυπάλαια κ.ά. νησιά ο συνταγματάρχης Robert Home, με υπόμνημά του πρότεινε για κατάληψη της Κύπρου από την Βρετανία.
Ο ίδιος συνταγματάρχης το 1877 απεστάλη στη Βουλγαρία ως Επίτροπος εκ μέρους της χώρας του για τον καθορισμό των βουλγαρικών συνόρων. Εκεί ασθένησε με τυφοειδή πυρετό και επιστρέφοντας στο Λονδίνο απεβίωσε τον Ιανουάριο του 1879.
(2) Ο τότε Βρετανός υπουργός Εξωτερικών Lord Salisbury ((Robert Arthur Talbot Gascoyne-Cecil 1830-1903), υιοθετώντας την έκθεση του συνταγματάρχη Robert Home μεθόδευσε τις επιτήδειες «βρετανιές» ώστε να εξαναγκαστεί ο Οθωμανός Σουλτάνος Αβδούλ Χαμίτ Β΄, μετά τη δυσμενή, για την ήδη ηττημένη από τους Ρώσους Τουρκία, Συνθήκη του Αγίου Στεφάνου της 3ης Μαρτίου 1878, να παραδώσει στη Βρετανία την κατοχή και τη διοίκηση της Κύπρου. Με τη δέσμευση ότι ο στρατός της Βρετανίας θα... προστάτευε τις ασιατικές κτήσεις της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Ενώ ήδη Ρωσία και Βρετανία είχαν συμφωνήσει, χωρίς να το ξέρει ο Σουλτάνος, πως οι Ρώσοι δεν επρόκειτο να επεκταθούν στα εδάφη της Μικράς Ασίας πέραν όσων προβλέπονταν από τη Συνθήκη του Αγίου Στεφάνου....
- Ο ΤΟΤΕ πρωθυπουργός της Βρετανίας Benjamin Disraeli (1804-1881), προϊστάμενος και ιθύνων νους όλων των μεθοδεύσεων κατάληψης της Κύπρου (παραλαβής της από του Οθωμανούς) απέστειλε στην βασίλισσα Βικτώρια επιστολή, 5 Μαΐου 1878, με την οποία τόνιζε ότι η χρησιμότητα κατοχής της Κύπρου αποτελούσε το «κλειδί για τη Δυτική Ασία»...
Περισσότερες λεπτομέρειες στο βιβλίο «Οι Βρετανοί στην Κύπρο» του Κύπρου Η. Γιωργαλλή, εκδόσεις Καστανιώτης, Αθήνα 2016.
ΜΕΤΑ από 144 χρόνια, άξιον να μελετηθεί και για την τύχη της Κύπρου - σημερινή και μελλοντική - είναι το θέμα των νυν σχέσεων Βρετανίας με την Τουρκία, ως... «Penholder» για το Κυπριακό στον ΟΗΕ, με δύο στρατιωτικές βάσεις από το 1960 στην Κύπρο, Δεκέλειας και Επισκοπής - Ακρωτηρίου, με «διευκολύνσεις» και στο Τρόοδος και στο ανενεργό από το 1974 αεροδρόμιο Λευκωσίας κ.α., ουσιαστική η ίδια επικεφαλής από το 1964 της εν Κύπρω Ειρηνευτικής Δύναμης του ΟΗΕ Ουνφικύπ, μία από τις «Τρεις Εγγυήτριες Δυνάμεις» της «ζυριχικής» Κυπριακής Δημοκρατίας, μετέχουσα και στις Πενταμερείς Διασκέψεις δικής της επινοήσεως για την Κύπρο.
- ΣΤΗΝ ΤΩΡΙΝΗ συγκυρία των προβληματικών σχέσεων της Ερντογανικής Τουρκίας με τη Δύση, με τις ΗΠΑ, με το ΝΑΤΟ, με τη Γαλλία, με τον Ισραήλ, την Αίγυπτο, τη Σαουδική Αραβία, τους Κούρδους κ.ο.κ., εξαιτίας των αναπτυσσομένων σχέσεων της Τουρκίας με τη Ρωσία του Βλαντιμίρ Πούτιν, την αγορά των ρωσικών πυραύλων S-400 και προπάντων της τουρκικής στρατηγικής του νεο-οθωμανισμού στην Ανατολική Μεσόγειο και σε όλες τις περιοχές οι οποίες και το... 1878 ενδιέφεραν τα βρετανικά στρατηγικά συμφέροντα...
Το 1878 η Λήμνος, η Λέσβος, η Κρήτη, η Ρόδος, η Αστυπάλαια, «γλύτωσαν» τότε από τις επιλογές του συνταγματάρχη Robert Home. Η Κύπρος υποφέρει ακόμη...
λμ
ΣΤΙΣ φωτογραφίες
Benjamin Disraeli πρωθυπουργός 1878
Lord Salisbury ((Robert Arthur Talbot Gascoyne-Cecil) Υπουργός Εξωτερικών 1878.
Comments