ΚΑΥΧΙΟΤΑΝ παγκοσμίως ότι αποτελούσε Υπόδειγμα Κράτους Ασφαλείας το κράτος του Ισραήλ. Το Υπόδειγμα κατέρρευσε αίφνης το Σάββατο 7η Οκτωβρίου 2023. Αιμοβόροι τρομοκράτες της ισλαμιστικής Χαμάς, από το αποκλεισμένο επί χρόνια παλαιστινιακό γκέτο της λωρίδας της Γάζας, αιφνιδίως διέτρησαν κι εξευτέλισαν την ασφάλεια - καύχημα του Ισραήλ.
- Σε μια πρωτοφανή ένοπλη επίθεση εναντίον αχάπαρων μαχίμων και αμάχων Ισραηλινών, διέπραξαν εκκωφαντικών διαστάσεων ανελέητη θανάτωση εκατοντάδων γυναικοπαίδων, αρπάζοντας και ομήρους.
- Με την εκ των προτέρων βεβαιότητα της Χαμάς ότι η σφαγή της 7ης Οκτωβρίου θα προκαλούσε τα φοβερότερα αντίποινα του τρωθέντος κράτους του Ισραήλ. Και την προσδοκία της Χαμάς για την επακόλουθη πρόκληση γενικότερης σύρραξης στην περιοχή με παγκόσμιες επιπτώσεις...
ΑΠΑΣΧΟΛΕΙ τους πάντες:
Πώς και γιατί το κράτος Υπόδειγμα Ασφαλείας υπέστη ένα τέτοιων διαστάσεων πλήγμα με εκατόμβη θυμάτων;
Εξειδικευμένοι μελετητές κι επιστήμονες απ’ όλον τον κόσμο, αναζητούν κάθε χρήσιμη πληροφορία και κάθε πιθανό σενάριο, το οποίο να φωτίσει το κρίσιμο ερώτημα:
- Γιατί απέτυχαν ολεθρίως στην πρώτιστη και υπέρτατη αποστολής τους, οι περίφημης επάρκειας μυστικές υπηρεσίες του Ισραήλ;
- Γιατί οι ένοπλοι σφαγείς της Χαμάς, την 7η Οκτωβρίου τους έπιασαν στον ύπνο;
- Γιατί έφτασε σ’ αυτή την κατάντια φρικτών σφαγών των πολιτών του το κράτος Υπόδειγμα Ασφαλείας;
ΠΕΡΑ από τις υποθέσεις και διαγνώσεις των εξειδικευμένων στις μυστικές υπηρεσίες και στα σενάρια τέτοιου είδους, η φοβερή ήττα που υπέστη το ισραηλινό κράτος την 7η Οκτωβρίου, δύναται να εξηγηθεί από την προηγηθείσα εσωτερική κρίση, Εμφύλιου Διχασμού, η οποία σοβούσε επί μακρόν στην ισραηλινή κοινωνία. Και την διακρώς εντονότερη αμφισβήτηση νομιμότητας της κυβέρνησής της. Εξαγριωνόμενος και διαρκώς εντεινόμενος εσωτερικός διχασμός. Αλλεπάλληλες μαζικές κινητοποιήσεις και διαδηλωσεις κατά των κυβερνώντων. Σε ποιόν άραγε εκεί μέσα... έμεινε μυαλό να αγρυπνεί για τη Χαμάς;
Η ΕΡΜΗΝΕΙΑ αυτή πηγάζει από την κεκτημένη - και δική μας - ελληνική σοφία. Την παράγει η αδυσώπητη γνώση της ιστορίας των δικών μας ιστορικών ολέθρων που υπέστη εξ αιτίας των Εμφυλίων Διχασμών ο Ελληνισμός.
- Σοφία όχι μόνο τετράγωνης λογικής αλλά και εξακολουθητικώς πολύγωνης και πολυαιτιοκρατικής. Την οποία δίδαξε από τον Πελοποννησιακό Πόλεμο του 5ου αιώνα π. Χρ. ο Θουκυδίδης. Σε ανεπίδεκτους όμως μαθήσεως απογόνους, που δεν έπαψαν να αλληλομισούνται δια μέσου των αιώνων έως και την καταστροφή της Κύπρου το 1974...
ΤΗΡΟΥΜΕΝΩΝ των αναλογιών: Ο επικεφαλής του κλιμακίου της ελληνικής ΚΥΠ στην Κερύνεια αξιωματικός Αλέξανδρος Σημαιοφορίδης, επιφορτισμένος με την 24ωρη μυστική παρακολούθηση των επικοινωνιών του τουρκικού στρατού στα απέναντι μικρασιατικά εδάφη, ενημέρωνε τις προϊστάμενες του υπηρεσίες από τον Απρίλιο 1974 για τις προπαρασκευές της τουρκικής στρατιωτικής εισβολής, η οποία τελικά πραγματοποιήθηκε στις 20 Ιουλίου 1974. «Γνωρίζαμε τα πάντα για την εισβολή από τον Απρίλιο και ενημερώναμε το ΓΕΕΦ, την ΕΛΔΥΚ, την πρεσβεία και την Αθήνα. Ακόμα και τι χρώμα σώβρακο φορούσαν οι Τούρκοι». Εις ώτα μη ακουόντων, κατέθεσε ο ίδιος...
ΣΗΜΕΡΑ στην Ελλάδα, στην Κύπρο, στη Διασπορά γιορτάζουμε την 83η επέτειο της ένδοξης ημέρας του ηρωικού ΟΧΙ που ο Ελληνισμός αντέταξε την 28η Οκτωβρίου 1940 στην εισβολή της φασιστικής Ιταλίας στην Ελλάδα. Και την εθνική περηφάνεια της πρώτης νίκης που κατήγαγε η μικρή Ελλάς στον αγώνα των ελευθέρων λαών εναντίον του Ναζισμού και του Φασισμού στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, στο Έπος του Σαράντα, της παλλαϊκής και πανεθνικής των Ελλήνων αντίστασης εναντίον του Άξονα των Χίτλερ - Μουσολίνι.
ΟΤΑΝ ΟΜΩΣ, μετά από τέσσερα χρόνια φοβερών θυσιών, ήρθε η ώρα της απελευθέρωσης από τον ναζιστικό ζυγό το 1944, «φροντίσαμε» οι Έλληνες να έχουμε ήδη αιματηρές μεταξύ μας αδελφοκτόνες εμφύλιες συρράξεις.
- Τα φρικτά Δεκεμβριανά του 1944. Και τον φρικτότερο Εμφύλιο Πόλεμο 1946-1949.
- Ωφέλιμη είναι προτείνουμε η εισήγησή: Οι επιμελείς αναγνώστες να μελετήσουν με προσοχή τα «Κερκυραϊκά» του 427 π.Χ. τα οποία κατέγραψε, εξιχνίασε και εξήγησε, με αειθαλούς οξυδέρκειας επιστημοσύνη περί Εμφυλίου Πολέμου, ο Θουκυδίδης στο Γ-82 της Ξυγγραφής του.
ΚΑΤΑ τη διάρκεια των εμφυλίων Δεκεμβριανών του 1944, λιγότερο από δυό μήνες αφ’ ότου απελευθερώθηκε η Ελλάδα από τη γερμανική κατοχή, έσπευσε στην Αθήνα για να «λύσει» την ενδο-ελλαδική σύρραξη ο μετέπειτα αποκληθείς Πατέρας της Νίκης, Βρετανός πρωθυπουργός Ουίνστον Τσώρτσιλ.
ΔΕΙΤΕ ΤΙ έγραψε στο βιβλίο του «The Second World War» για όταν πήγε στα εμφυλιοπολεμικά της Αθήνας. Έχει σημασία το ότι αφορούν και τους... Ισραηλινούς:
«Οι Έλληνες ανταγωνίζονται τους Εβραίους για το ποια από τις δύο φυλές είναι η πιο πολιτικοποιημένη στον κόσμο. Ανεξάρτητα από το πόσο άθλιες είναι οι συνθήκες της ζωής τους ή το πόσο κινδυνεύει η χώρα τους, αυτοί είναι πάντα χωρισμένοι σε πολλά κόμματα, με πολλούς αρχηγούς, οι οποίοι μάχονται μεταξύ τους με ένα απεγνωσμένο πάθος. Η παρατήρηση ότι όπου υπάρχουν τρεις Εβραίοι υπάρχουν Δύο Πρωθυπουργοί και ένας Αρχηγός της αντιπολίτευσης είναι πράγματι πολύ εύστοχη. Το ίδιο ισχύει και για την άλλη περίφημη αρχαία φυλή, που από τις απαρχές της ανθρώπινης σκέψης δίνει σκληρούς και διαρκείς αγώνες για την επιβίωσή της. Καμιά άλλη φυλή δεν έχει αφήσει τόσο έντονα τα σημάδια της στον κόσμο όσο αυτές οι δύο. Η ικανότητά τους για επιβίωση είναι μοναδική, παρά τους ατελείωτους κινδύνους και τα δεινά που έχουν υποστεί από εξωτερικούς εχθρούς και που μπορούν να συγκριθούν μόνο με τις δικές τους ακατάπαυστες διενέξεις, φιλονικίες και βίαιες αναταραχές. Παρά το πέρασμα αρκετών χιλιάδων ετών τα χαρακτηριστικά τους γνωρίσματα παραμένουν αναλλοίωτα, το ίδιο οι δοκιμασίες τους ή το σφρίγος τους. Έχουν επιβιώσει παρ’ όλα όσα έχει κάνει ο κόσμος εναντίον τους και παρ’ όλα όσα έχουν κάνει στους εαυτούς τους, και καθένας από αυτούς από πολύ διαφορετικές απόψεις, μας έχει κληροδοτήσει την ευφυΐα και τη σοφία του. Καμιά άλλη πόλη δεν υπήρξε τόσο σημαντική για την ανθρωπότητα όσο η Αθήνα και η Ιερουσαλήμ. Τα θρησκευτικά, φιλοσοφικά και καλλιτεχνικά τους μηνύματα υπήρξαν οι κύριοι φωτεινοί φάροι για τη σύγχρονη πίστη και τον σύγχρονο πολιτισμό. Πέρασαν ολόκληροι αιώνες ξένης κυριαρχίας και απερίγραπτης και διαρκούς καταπίεσης και όμως παρέμειναν ζωντανές, δραστήριες κοινότητες και δυνάμεις στον σύγχρονο κόσμο, συνεχίζοντας τις εσωτερικές διενέξεις τους με μια ακόρεστη ένταση. Προσωπικά, ανέκαθεν υποστήριζα και τους δύο λαούς, και πίστευα στην ακαταμάχητη δύναμή τους να επιβιώνουν από τους εσωτερικούς ανταγωνισμούς και τις παγκόσμιες παλλίροιες που απειλούσαν την ύπαρξή τους»....
Λάζ. Α. Μαύρος 28.10.2023
Comments