Παρασκευή 5 Μαΐου 2023 Πανεπιστήμιο Λευκωσίας
ΜΕΤΑ από τον Όλεθρο του 1974 στην Κύπρο, η πολιτική του Ελληνισμού απέναντι στους Τούρκους Κατακτητές, υπήρξε, όπως όλοι γνωρίζουμε, μια πολιτική συμβιβασμού. Ενδοτισμού. Πολιτική Κατευνασμού.
- Αυτής της πολιτικής, όπως υλοποιήθηκε στη διάρκεια 25 χρόνων διζωνικών συνομιλιών με το τουρκικό κατοχικό καθεστώς, από την 12η Φεβρουαρίου 1977 ως την 11η Νοεμβρίου 2002, ένα υπήρξε το αποτέλεσμα και το προϊόν: Το Σχέδιο Ανάν.
- Για τη μετατροπή της Κύπρου σε τουρκο-βρετανικό προτεκτοράτο.
- Το οποίο επιζητούσε και την τελική ελληνική υπογραφή του.
ΣΚΕΦΤΗΚΑ πριν χρόνια έναν πρωτότυπο σαφή ορισμό, ονοματίζοντας συνολικά την συγκεκριμένη πολιτική ως:
Πολιτική των Ηττημένων Μυαλών μας. Αθηνών τε και Λευκωσίας.
Αυτό προέκυψε ακούγοντας έναν εκ των πολιτικών μας ο οποίος είχε συνοψίσει την αιτιολόγηση του διζωνικού συμβιβασμού με τα εξής λόγια:
«Το 1974 ηττηθήκαμε σε έναν πόλεμο. Είμαστε η αδύναμη πλευρά. Συνεπώς είμαστε υποχρεωμένοι να πληρώσουμε και το τίμημα», είπε.
ΑΙΦΝΗΣ, όμως, το Σάββατο 24 Απριλίου 2004 οι πολίτες, με συντριπτική πλειοψηφία 76% στο Δημοψήφισμα, αρνήθηκαν να πληρώσουν ένα τέτοιο τίμημα υποταγής.
- Ευτυχώς για πρώτη φορά δεν αρκούσε η υπογραφή κάποιου ηγέτη. Αλλά ολόκληρου του λαού, σε Δημοψήφισμα.
- Και ευτυχώς η μεγαλύτερη μερίδα των πολιτών, για πρώτη φορά εκείνη την ημέρα, αρνήθηκαν να πειθαρχήσουν ακόμη και στις ηγεσίες των δικών τους κομμάτων.
- Εκάστη και έκαστος πολίτης, με το ψηφοδέλτιο του ΝΑΙ και του ΟΧΙ, αυτοπροσώπως. Ο κάθε ψηφοφόρος ιδιοχείρως. Μόνος και ανεπιτήρητος, κατέστη εκείνο το Σάββατο, αυτοκράτωρ της δικής του προσωπικής Γνώμης και Βούλησης.
ΤΟ ΜΟΝΑΔΙΚΑ θαυμαστό τής καταξίωσης τότε της λαϊκής κυριαρχίας ήταν ένα εκπληκτικό γεγονός. Ξεκίνησε από τον Νοέμβριο κιόλας του 2002. Μόλις πρωτοδιαβάστηκε το Σχέδιο Ανάν.
- Πόσοι πολλοί πολίτες, χωρίς να περιμένουν κόμματα και πολιτικούς. Καθένας Αυτοκράτορας της δικής του απόφασης. Σε μία πρωτόγνωρη αυτοεπιστράτευση. Για την απόρριψη της υποταγής.
ΞΑΦΝΙΚΑ σκαρφάλωσαν αυτοπροαιρέτως στις επάλξεις και στις σκαλωσιές πρόσωπα εντελώς άγνωστα στις πολιτικές και κομματικές κονίστρες.
Άντρες και γυναίκες που δεν τους ήξεραν οι δημοσιογράφοι.
Που δεν είχαν ακουστεί ξανά στα ραδιόφωνα και στις τηλεοράσεις.
Άγνωστοι στους δημοσκόπους, στα κομματικά επιτελεία και στις πρεσβείες.
- Ποια είναι, ξαφνικά, αυτή η Παγκύπρια Κίνηση Πολιτών;
- Ποιός είν’ αυτός ο άσημος Άντης Χριστοφορίδης;
- Ποιοί είναι τούτοι οι Κέντες, οι Κοντοί, οι Αιμιλιανίδηες, αίφνης και με πεντα-κείμενο μάλιστα αντι-ανανικό βιβλίο τους;
- Ποιός τους υποκινεί;
- Ποιού τα συμφέροντα εξυπηρετούν;
- Ποιά αξιώματα εποφθαλμιούν;
- Ποιόν έχουν κρυφό χρηματοδότη;
ΟΙ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ διέλαμψαν έκτοτε αποστομωτικές.
Και διαλάμπουν 19 χρόνια αποδεδειγμένες, αναντίλεκτες.
- Με την ανιδιοτελή σεμνότητα της ελληνικής αρχοντιάς.
- Του κάθε ταπεινού εθελοντή. Στην αυτοεπιστράτευση για το καθήκον διάσωσης της πατρίδας.
- Εκείνη την κρίσιμη στιγμή πάνω στο χείλος του γκρεμού.
ΕΠΙΤΡΕΨΤΕ μου μία εντελώς προσωπική αναφορά.
Για τον φίλτατον τον Άντη τον Χριστοφορίδη.
Συνέβη να ξανα-συνομπλαστούμεν καταραμένοι στην κόλαση.
Οπλαδελφοί, 20χρονοι, τον ολέθριο του Ελληνισμού Ιούλιο και Αύγουστο του 1974.
Στις προδομένες από την Χούντα κυπριακές Θερμοπύλες.
Εκείνες τις μέρες της συλλογικής μας ατίμωσης.
Εικοστόν τέταρτο και 25ο μήνα της στρατιωτικής μας θητείας.
Ο Άντης στο 70 Τάγμα Μηχανικού. Του λόγου μου στο 256 Τάγμα Πεζικού. Με αδικαίωτη έκτοτε εκατόμβη θυσιών ηρωικών συμπολεμιστών στις μάχες. Στην Λεύκα, στο Αγριδάκι, στον Καραβά και στην Λάπηθο.
ΜΕΤΑ από 28 ολόκληρα χρόνια, Νοέμβρη του 2002 τον ανακαλύπτω ξανά. Ηγήτορα ακούραστο στου ΟΧΙ τις ντάπιες, αυτήν την φορά.
Αντήχησε στη μνήμη μου ο προγονικός όρκος:
«Ού καταισχυνώ όπλα τα ιερά,
ουδέ εγκαταλείψω τον παραστάτη
ότω αν στοιχήσω».
Στα μετερίζια του 2004 ο ίδιος ο λαός ανέκοψε την εχθρική προέλαση.
Η ΕΚΤΟΤΕ όμως διαδραμούσα 20ετία φανερώνει
τη συνέχιση της πρωταίτιας ανεπάρκειάς μας:
- Δεν τα καταφέραμε δυστυχώς ακόμη να απαλλαγούμε από τα Ηττημένα Μυαλά μας.
- Σερνόμαστε και μας κωλοσύρνουν στο ίδιο και απαράλλαχτο αλακάτι.
- Στο χείλος του γκρεμού:
- «Κεκτημένο των συνομιλιών» το λένε.
- Το ονοματίζουν «από εκεί που μείναμε στο Γκράν Μοντανά».
- Και βυσσοδομούν να μπουκκώσουν κι άλλα λοκκούμια στην αχόρταγη τουρκική βουλιμία.
Αυτηνή η πατρίδα θα χρειαστεί
λοιπόν πολύ περισσότερους Άντηδες.
Λάζ.Α.Μαύρος 5η Μαΐου 2023
Comments