ΔΕΝ ΗΤΑΝ απρόβλεπτο το ξέσπασμα «Μητσοτάκης γιόκ» στις σχεδόν πάντα προβλέψιμες συμπεριφορές του πασίγνωστου από χρόνια Ερντογάν.
Ο ίδιος μάλλον δεν πρόβλεψε σωστά το ανάστημα που θα όρθωνε απέναντι του ο πρωθυπουργός της Ελλάδος.
Με εγνωσμένη παλαιόθεν νοοτροπία αρχινταή παλαιστή βαρέων βαρών (για να θυμηθούμε ξανά και το «Στρατηγικό Βάθος» του πρώην θαυμαστή και υποτακτικού του, Νταβούτογλου) ήλπιζε φαίνεται στην φοβική συμμόρφωση της Αθήνας στο θέλημα του σουλτανάτου του.
Σε αυτό άλλωστε το φέρσιμο αρχινταή εντός και εκτός συνόρων, αισθάνεται ο ίδιος ότι οφείλει το 20ετές κατόρθωμά του να αναγνωρίζεται πλέον και από τους περισσότερους Τούρκους και διεθνώς ως μέγας σουλτάνος εξοχότερος του Ατατούρκ και ως παγκόσμιος σκακιστής νεοοθωμανικών διαστάσεων υπερδύναμης.
ΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΣ ήδη την διαφανώς ορατή στρατηγική και τακτική της ερντογανικής Τουρκίας και τις ουδόλως ασυνήθιστες συμπεριφορές του μονοκράτορα της, ήταν και από έναρξη της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία σαφώς προβλέψιμες και εγκαίρως επισημασμένες στην αρθρογραφία οι μεθοδεύσεις και οι κινήσεις του στην... σκακιέρα της περιοχής και ευρύτερα.
1000% βεβαιότης :
Ο από ετών επιδιδόμενος στην τακτική του εκκρεμούς μεταξύ Ρωσίας και ΗΠΑ Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, επιμόνως νεο-οθωμανίζουσας στρατηγικής επαιρόμενος νεο-σουλτάνος της Τουρκίας, «είναι χίλια τοις εκατόν βέβαιο ότι θα εντείνει με περισσότερη σφοδρότητα τις πιέσεις του επί των Αθηνών και της Λευκωσίας για όσα θέλει να αποκομίσει για την προώθηση της στρατηγικής της ‘Γαλάζιας Πατρίδας’ και της ‘Επανάκτησης Κύπρου’ και όσα απαιτεί στο Αιγαίο, στην Κύπρο, στις ΑΟΖ, στην Ανατολική Μεσόγειο, σε βάρος του Ελληνισμού»...
ΟΥΤΩ και εγένετο. Ιδίως λόγω της υποδοχής που έτυχε στον Λευκό Οίκο και στο Κογκρέσο των ΗΠΑ, 16η και 17η Μαΐου, ο Έλλην πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης. Προφανώς κιστιμένος στο έπακρον (τουρκιστί kız-dım, το χολωμένος) ο Ερντογάν, φρόντισε να ανακράξει δημοσίως και το «Μητσοτάκης γιοκ». Και εξαπέλυσε θεαματική επίδειξη κλιμάκωσης, λόγοις τε και έργοις, των επεκτατικών προθέσεων του.
- Έτσι ώστε να προβληθεί και να τρομοκρατήσει ο εκβιασμός του, ως απειλή και κίνδυνος επικείμενου «θερμού επεισοδίου» θερινής οσονούπω ελληνο-τουρκικής σύρραξης.
ΓΝΩΡΙΜΗΣ εγκυρότητας αναλυτές των ελληνο-τουρκικών σχέσεων διατύπωσαν την ανησυχία τους ότι, «το κρίσιμο ερώτημα είναι εάν η εξόφθαλμη κλιμάκωση συνιστά προετοιμασία του εδάφους για να επιχειρήσει ο Ερντογάν κάποιο επεκτατικό τετελεσμένο». Ιδίως εναντίον των ελληνικών νησιών στο Αιγαίο για τα οποία η Άγκυρα αναφωνεί ήδη και το «γιοκ» στην... ελληνική κυριαρχία.
ΕΠΙΠΡΟΣΘΕΤΑ ερωτήματα, συνεκτιμούν την αυξανόμενη επίδειξη προς τα έξω της τουρκικής «αγριότητας» του Ερντογάν ως προϊόν των ενδοτουρκικών του αναγκών για τις επικείμενες προεδρικές εκλογές.
Λόγω και των οικονομικών κυρίως δεινών από τα οποία υποφέρει η τουρκική κοινωνία.
Σε συνδυασμό και με την επίσης προσωπική του ανάγκη ώστε το 2023, στα εκατοντάχρονα του τουρκικού κράτους της Türkiye Cumhuriyeti (1923-2023), να θαυμάζεται ο ίδιος ως σπουδαιότερος και από τον ιδρυτή της και «πατέρα των Τούρκων» Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ.
Ω Σ Τ Ο Σ Ο οι παρούσες περιστάσεις δεν φαίνεται να επιτρέπουν στον Ερντογάν να ρισκάρει εναντίον της Ελλάδας, αντιγράφοντας τον Βλαντιμίρ Πούτιν στην Ουκρανία.
Εξάλλου η Ελλάς δεν είναι... Συρία.
Όσο και αν ποζάρει αποφασισμένος να τραβήξει το σχοινί.
- Οι κατά ριπάς εκτόξευση των απειλών του και τα νταηλίκια εκβιασμών που ασκεί, δεν βρίσκουν απέναντί του φοβιτσιάρηδες και τρομοκρατημένους από το ερντογανικό «μπούλινγκ» όπως ο ίδιος υπολόγιζε.
- Τα απέναντι του αποτρεπτικά μεγέθη είναι απτά και μετρήσιμα ακόμη κι απ’ τον ίδιο. Οι δε χειρισμοί του παράγουν τον πολλαπλασιασμό των προβλημάτων του. Κατ’ αντίστροφη αντιστοιχία με την αναποδογυρισμένη τουρκική θεωρία περί «μηδενικών προβλημάτων» με τους γείτονες. Αφού απέτυχε να τους... εκμηδενίσει.
ΠΡΩΤ’ ΑΠ’ ΟΛΑ ο Ελληνισμός δεν πάσχει πλέον από την πανούκλα αυτοκαταστροφικού εμφύλιου διχασμού που να επιτρέπει στην Τουρκία κάποιο νέο 1922 ή 1974.
- Γνωρίζει ο Ερντογάν ότι η ισχύς, η ετοιμότητα και η αποφασιστικότητα των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων δεν του αφήνουν κάποιο νέο αφύλακτο Πέντεμιλι Κερύνειας για έναν νέο Αττίλα.
- Συνάμα βλέπει ότι η βολική για τον ίδιο τακτική του κατευνασμού και του εξευμενισμού εγκαταλείπεται πλέον από την Αθήνα. Και λιγοστεύουν τα ποσοστά των οπαδών της στην Κύπρο.
ΒΛΕΠΕΙ και γνωρίζει, με πολλή δυσφορία, ο Ερντογάν τις ενισχυμένες συμμαχίες και αναπτυγμένες σε αξιοζήλευτο βαθμό διακρατικές και τριμερείς συνεργασίες που έχουν κατορθώσει αμφότερα τα κράτη του Ελληνισμού στην περιοχή. Εντός και εκτός ΝΑΤΟ. Εντός και εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ώστε να μην ελπίζει ο ίδιος ότι θα το... παίξει καν «Ετζεβίτ του 1974».
ΔΥΣΤΥΧΗΣΕ ακόμη περισσότερο, σε βαθμό κυμαινόμενο μεταξύ χολής και απόγνωσης, βλέποντας σιγά-σιγά το ναυάγιο των ελπίδων που εναπέθεσε με το εκκρεμές των εκβιασμών του προς την Ουάσιγκτων, την βελτιστοποίηση των σχέσεων Ελλάδος - ΗΠΑ. Παρά τις οιμωγές του για τον παραγκωνισμό της παλαιόθεν βολικής υπέρ της Τουρκίας τριγωνικής ισορροπίας. Με καρφί στην καρδιά του τώρα και την Αλεξανδρούπολη.
ΑΚΡΙΒΩΣ αυτή η κατάσταση απόγνωσης «παγκόσμιου σκακιστή» παραζαλισμένου κιόλας από υπεροψία, μέθη και αλαζονεία, ώθησε τον Ερντογάν σε μια κίνηση η οποία ενδέχεται, στις ραγδαία προκύπτουσες παγκοσμίως εξελίξεις, να αποδειχθεί «έγκλημα καθοσιώσεως». Και από το περιλάλητο «Στρατηγικό Βάθος» που οραματίζεται να καταντήσει σε... στρατηγικό γκρεμοτσάκισμα. Επειδή:
- Συνεχιζόμενης για τρίτο μήνα της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία, ως προανακρούσματος επαπειλούμενου Τρίτου Παγκοσμίου Πολέμου, η οποία και «πέτυχε» ήδη να αναστήσει το «νεκρό εγκεφαλικά» ΝΑΤΟ, έσπευσε ο Ερντογάν να εκβιάσει και να απειλήσει το ΝΑΤΟ με τουρκικό βέτο εναντίον της ένταξης Σουηδίας και Φινλανδίας στη βορειοατλαντική συμμαχία.
- Προβλέψιμο έκανε πλέον ο ίδιος το ενδεχόμενο, αντί να εισπράξει από τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ όσα μεθόδευσε με τους εκβιασμούς του, να χάσει και τ’ αβγά και το καλάθι. Πώς και πότε και από ποιούς θα γίνει κάτι τέτοιο δεν είναι ακόμη ορατό. Με την φόρα όμως που πήρε ο Ερντογάν, δεν φαίνεται και πολύ απομακρυσμένο.
- Σε τέτοιο μάλιστα βαθμό ώστε φυσιολογικά να αναμένεται πως η επόμενη κραυγή της κιστιμάρας του θα είναι το… «benim için NATO diye biri yok", δηλαδή: «ΝΑΤΟ γιόκ»...
Comentarios