Κ Α Τ Ε Ξ Ο Χ Η Ν «πολιτικό» μοιάζει το κατά Ματθαίον (κβ΄15 - κγ΄39) Ευαγγέλιο τής Μεγ. Δευτέρας. Ανελέητα μαστιγωτικό για τους Γραμματείς και Φαρισαίους:
Για την δόλια και υστερόβουλη, υποκρισία τους.
- «Πάντα δε τα έργα αυτών ποιούσι προς το θεαθήναι τοις ανθρώποις»:
Για να ξεγελούν τον λαό. Προς εξυπηρέτηση της άπληστης ατομικής και φατριαστικής ιδιοτέλειας κι αρχομανίας.
- «Ουαί δε υμίν, Γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριταί, ότι κατεσθίετε τας οικίας των χηρών και προφάσει μακρά προσευχόμενοι, δια τούτο λήψεσθε περισσότερον κρίμα»:
Αλλοίμονό σας υποκριτές που η απληστία σας κατατρώει τα σπίτια των γυναικών που ‘μειναν χήρες, την ώρα που με πρόσχημα την ευλάβεια παριστάνετε τους προσευχόμενους σε… μάκρος. Θα τιμωρηθείτε, γι’ αυτό, πολύ περισσότερο…
Ε Π Ι ΔΥΟ χιλιάδες χρόνια, παραμένει στη γλώσσα και στην αντίληψη των ανθρώπων η αηδιαστικά απεχθής έννοια του Φ Α Ρ Ι Σ Α Ϊ Σ Μ Ο Υ.
Την οποία, ορθώς οι ξύπνιοι πολίτες, την εντοπίζουν ως χαρακτηριστικό γνώρισμα πλείστων πολιτικών, κυβερνώντων, κομματαρχών, Γραμματέων και Φαρισαίων τής σύγχρονης Ολιγαρχικής Κομματικής Ηγετοκρατίας:
- Δημαγωγία και φαρισαϊσμός, ταυτόσημα.
Α Λ Λ Α , ΒΕΒΑΙΑ, δεν αρκούν οι ικεσίες προς τον Ύψιστο «πρόσθες αυτοίς κακά, Κύριε, πρόσθες αυτοίς κακά τοις ενδόξοις της γης».
Όπως δεν αρκούσε, πριν δυόμιση χιλιάδες χρόνια, στη γενέτειρα τής δημοκρατίας μας υπό τον ιερό βράχο της Ακροπόλεως, ούτε και η μαστιγωτική διαπόμπευση των δημαγωγών της αρχαίας αθηναϊκής δημοκρατίας, με την οποία τους στηλίτευε στις κωμωδίες του ο πιο αθυρόστομός μας ο Αριστοφάνης, κραυγάζων λ.χ. για τον Κλέονα : «Ένας παλιάνθρωπος και παλιάνθρωπος και πάλιν παλιάνθρωπος και θα το πω αυτό πολλές φορές, γιατί κι αυτός υπήρξε παλιάνθρωπος πολλές φορές κάθε μέρα, δημαγωγός, μιαρός, αναιδής, θρασύς, αχρείος που λαδωνόταν κιόλας».
Κ Α Τ ’ ΑΝΑΛΟΓΙΑ:
Δεν αρκεί η αρθρογραφία, οι εκπομπές των ΜΜΕ και τα επικριτικά δημοσιεύματα.
Δεν αρκούν οι μεμψιμοιρίες και οι κραυγές οργής κι αγανάκτησης, αν όλα αυτά δεν τσιγκλήσουν τους ξύπνιους πολίτες να κινητοποιήσουν την πλειοψηφία τού λαού ώστε να διώχνει με την ψήφο της τους κάθε Γραμματείς και Φαρισαίους απ’ τις ηγεσίες.
Ιδίως στις μέρες μας όπου βολικό μαξιλαράκι τούς προσφέρει δυστυχώς η αυξανόμενη Αποχή των αυτοκαταργημένων πολιτών παρέχοντας την ευκολία σε Γραμματείς και Φαρισαίους να μοιράζονται μεταξύ τους την εξουσία κι ο όχλος να οδύρεται ότι, «διεμερίσαντο τα ιμάτια μου εαυτοίς κι επί τον ιματισμόν μου έβαλον κλήρον»…
Καλήν Ανάστασιν και Καλή Λευτεριά.
Λάζ. Α. Μαύρος Μεγ. Δευτέρα 10 Απρ. 2023
コメント